|
Kelime olarak itikaf,
hapis, men, bir şeye devam ve mülazemet etmek manalarına gelir. Dinde
ise; Cemaatle beş vakit namaz kılınan bir mescidde veya o hükümdeki bir
yerde mükellefin kendisini tutması demektir. İtikaf, kitap ve sünnetle
sabittir. İnsan, itikafa girmekle, kalbini dünyadan ve dünyadakilerden
sıyırmış, kendisini Mevlasına vermiş, O'nun geniş lütuf ve ihsanına
yönelmiş, sağlam kalesine sığınmış olur. İtikafa giren kişinin hali,
mühim bir dileği için yüce bir zatın kapısında durarak "Dileğim
verilmedikçe buradan ayrılmam!" diye yalvaran bir kimsenin halini
andırır ki bu da, o dilek sahibi gibi, yüce Allah'ın kapısında oturup
affedilmesi için yalvarmış durmuş olur. İtikafa giren kimse bütün
vakitlerini namaza tahsis etmiş demektir.
Hayır olan sözü söylemek,
itikaf için cami ve mescidlerin efdal ve cemaati en çok olanını seçmek,
itikafta zikre, Kur'an'ı kerim, hadis, siyer vesair dini kitapları
okumağa veya yazmağa devam etmek itikafın müstehaplarıdır.
İtikafa ikindi namazından
sonra girilir, ramazanın son günü ikindi namazından sonra
çıkılır.Ramazan ayının son on gününde Efendimiz (sav) 'in kuvvetli bir
sünneti olarak yapılan itikaf vardır ki, ihmal etmek büyük bir kayıptır.
Hadis-i Şerifte: "İtikafta olan kimse günahları defeder ve kendisine
bütün sevapları yapıyormuş gibi ecir verilir." (Ramuz,236/10 )
buyurulmuştur. Efendimiz (sav) kendileri Allah'ın en sevgili kulu ve
insanların en şereflisi oldukları halde, gevşeklik göstermezlerdi.
Ramazanın son on gününde mutlaka mescidde itikafa çekilirlerdi. Orucun
farz oluşundan sonra idrak edilmiş olan on Ramazandan dokuzunda
Efendimiz (sav) itikaf yapmışlardır. Yapamadıkları bir tanesini de daha
sonra kaza etmişlerdir. Bu itikaf anında gece gündüz mescidde kalır ve
ibadetleri bir hayli çoğaltırdı. Bu nedenle itikaf kuvvetli bir
sünnettir. Bir beldede hiç bir kimse itikafa girmezse tüm belde halkının
sorumluğu olacağı bildirilmiştir. Hatta büyük ulemamız para ile adam
tutup birilerini itikafa sokmayı da en son çare olarak tavsiye
etmişlerdir. Hiç birimiz iş, meşguliyet ve zaman yokluğu konusunda her
halde peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellemden daha meşgul ve
yoğun iş sahibi değilizdir.
"İçinde imam ve
müezzini olan her mescidde itikafa girilebilir." Ramuz, 341/7
İtikafa ikindi namazından
sonra girilir, ramazanın son günü ikindi namazından sonra çıkılır.
*****
ÎTİKÂFA GİRECEK
KARDEŞ!
1- İtikafta geçireceğin
her dakikada dışardaki kardeşlerinin hissesi olduğunu hatırından
çıkarma. Adeta onların vekili gibi gayret et. İçerde boş geçireceğin her
nefes karşılığında dışardaki kardeşlerine karşı zimmetleneceğini
hatırla.
2- Şer'î ilimleri öğren.
3- Tasavvuf derslerini
itikaftan önceki günlerde eksiksiz yapmalısın.
4- İtikaftan bir ay önce
aşağıdaki gibi namazlara alış; İşrak, duha, evvabin gece namazı ve
teheccüd namazı.
5- İtikaftan önce
aşağıdaki sureleri ezberle ve zamanında okumaya başla. Sabah Yasin, Öğle
Fetih, İkindi Amme, Akşam İzâ Vâkıa, Yatsı Tebareke.
6- İtikafa girerken
girmeyen kardeşlerinin senin eza ve zulmünden bir müddet rahat
edeceklerini tefekkür ederek gir.
7- İtikaftaki
kardeşlerinin eksikliklerinin tamamlanması ile uğraşma.
8- İtikafta kimseye bir
şey öğretmek için gayret etme. (Çünkü orası öğretim ve eğitim yeri değil
tatbikat yeridir.)
9- itikafta teşekkül
edecek her iyi halini boynundaki heybenin arka gözüne at. Ön gözünde
hataların bulunsun.
ÎTİKÂF ADABI :
1- Kimseyle
görüşmemek.(zaruret halinde az, öz ve gizli konuşmak.)
2- İçerde arkadaşlarla
dahi konuşmamak.
3- Kimsenin ahvaline
muttali olmaya çalışmamak.
4- İçerde iken kimsenin
kusurlarını görmemek.
5- Kimsenin işine ve
vazifesine karışmamak.
6- Mektup vesaire okumamak
ve yazmamak.
7- Daima abdestli olmak.
8- Hergün bir cüz Kur'an'ı
Kerim okumak.
9- Her namaz arkasından
Kelime-i Tevhid söylemek.
10- Öğle ve yatsı son
sünnetlerini dört rek'at kılmak.
11- Nafile namazlardan
işrak, duha, evvâbin, gece yatma namazı ve teheccüd kılmak.
12- Cuma namazlarını
camide kılmak, gerekiyorsa yalnız farzını kılmak. Kalanlarını bulunduğu
yerde kılmak.
13- İtikaf cami dışında
ise camiye gidip gelirken yere bakmak.
14- Vazife esnasında başı
kapalı olmak.
15- Vazife esnasında
yaslanmamak. (eğer zorlanırsa ayakta devam eder)
16- Uyku altı (6) saat.
17- Gece uykuyu teheccüde
kadar bölmemek.
18- Tuz ile iftar edip
yemeği namazdan sonra yemek.
19- Yemeği tuzsuz yemek.
20- Yemeğe ekmek
doğramamak.
21- Akşam ekmek 150 gram,
çorba bir (1) kepçe.
22- Sahurda ekmek 150 gram
ve 21 adet çekirdekli üzüm.
23- Su tabi normal kafi
miktarda.
İtikafa gelirken
takke, tesbih, sarık, cübbe, Kur'an-ı Kerim, yastık, havlu, bir alt bir
üst için iki battaniye getirilmelidir.
|